We begonnen met een dramales. Als de meneer nummer 1 zei, moesten we doen alsof we over hete kolen liepen. Bij nummer 2 moesten we een spin dood trappen, maar dat lukte niet. Nummer 3 moesten wel elkaar begroeten en een praatje maken. Nummer 4 was in slow motion lopen. Nummer 5 in slow motion in slaap vallen en nummer 6 stoer naar onze plaats lopen. Soms deed de meneer klappen en moesten we als een standbeeld stil blijven staan of als een oude opa/oma lopen. We liepen hierbij kris kras door de zaal, waarbij je steeds naar een lege plek moest lopen. Je mocht niet praten of elkaar aanraken en rennen.

Daarna moesten we groepjes maken en moesten we een foto maken van een sport. Je moest stil staan en de rest ging dan raden welke sport het was. Mady was een kleine voetbal, dat zag er grappig uit.  En bij de rugby foto gingen ze boven op Ilias liggen. Bij de autorace met de rolstoel van Lucas was het heel erg goed uitgebeeld. Daarna koos de meneer een aantal kinderen die moesten improviseren. Ze waren in een kindercreche. We konden eerst niet raden dat Damiän een luier vast had. Jelmer lachte een ander kind, Aphrodite, uit omdat ze niet naar huis wilde. Roos was de moeder en trok aan Aphrodite’s arm. Iris was op de grond aan het tekenen en Karst was met een auto aan het spelen.

En toen kregen we een groot applaus en begonnen we met de dansles. We gingen, net als vorige week, op het liedjes van  Michael Jackson – Thriller dansen. Omdat er kinderen ziek waren geweest moesten we alles eerst herhalen. Daarna hebben we de dans als een soort toneelstuk uitgevoerd. De hoofdrollen werden gespeeld door Lucas en Dionne. De rest van de kinderen waren allemaal standbeelden die tot leven kwamen in een eng bos. Je moest eerst even toneel spelen en daarna dansen op het liedje. Als je het niet meer wist mocht je bevriezen. Ook als je moest niezen, dan moet je daarna bevriezen in je beweging!

Aan het einde van de dans noemden we de meesters Baardman en Mutsjongen.